توده ها زیر کودتا/ کو که تا/ کوره ها/ گر بگیره ازبغض مابابا قرار نیست نون بده/ اینجا هر زن واسه نون جون میدهمن و خط بزن بنویس از نو همنوع هر روز ایده ی انقلاب واز سرنگ باباتا چادر مادراز ریه ی خرابتجاوز به خواهراز خون از خونه خون بازی قاضی راضی با چوبه ی داراز پول از جونی که دو زار/ خرخره ها رو جوویدن تو بازارکار من نیست به تو درمون دادن مسخره است به مرده خون دادنخیلیا تو این راه جون دادن از زندگی بریدن و تاوون دادنسینم سوخته مث سیستان رستم دردم نیگا کن به دستاماز خواب خشم من خون میچکه باس طوفان کنم این خاکسترودور نیس تاریخ بالا مینشونه طبقه ی حقه ی ما فرو دستاروکارمیشه مساوی با سهم مردم/تانون بچرخه تو سفره هامونغم
نزنه سایه بازم رو سرمون/کمنشه یکی یکی از جوونامون/زنزن باشه نه عروسک زندهمرددیدی قاب بگیر حاشیه/کافیه/ قافیه مرد / نافی اصل کلمه، انالباقی / اسم اعظم/منم
دانلودتن پر باروت/ تهش توی تابوتصداپرنداپرهُداپرخداپرپرلا اله الا لا لا لا لا اله الا لا لا لاحرفات چیه تنهایی؟ همه گُمن؟ / دشمن اصلی مردم، مردمن!؟نه! مردم مُرده ی محرومیم / تاریخی همگی محکومیماز ابتدای "شصت" کشتن/ یک جزوه ی مجاهدین اعدامتا تک تک سلولای اوین/ پیکارِ چپ و فدایی اعدامخرداد همیشه خون داد/ شهرام و سعید و موسی اعدامحزب توده هم اون لا ماها/ به تبر درختا رو لو میداد!هر روز از ما یکی توی بنده/ نعرمون اسمش میشه خشونت!
فک کن متجاوز حمله کرده/ اشتباهه بکشیش توی خونت؟!نه! بچه ی معدن آق دره رو شلاق بزنن توی ملاء عاممن خفه خون بگیرم و کام از کام؟!زهی خیال خام!نون خشک و سق میزنم تا خیسش کنم به خونمنفرین کن منو اگه یک روز، جز از این عشق چیزی بخونممن اشک مادر ستارم مصلوب لعین بر دارمتوی چشم خرافیت من خارم من شاهین دولت احرارممن خاک عبوس خاوران و ریختم توی چشمام، یادم نرهمن از هیچ دیواری نپریدم/ جا امید به کلید، ساختم پنجرهحنجره میسوزه از درد/من مغزم دستای کارگرهاین دستا یه روز کار دستت میده...