رفتی و دیوارای این خونه
بین من و این آدما مرزن
نیستی و اینجا جای خوبی نیست
نیستی و شونه هام می لرزن
این کوچه ها عطر تو رو دارن
این شهر تا تو نیستی بی رحمه
تنهایی منو نمی بینه
تنهایی منو نمی فهمه
دنیام داره تاریک تر میشه
این لحظه ها تلخن به جون تو
لعنت به شهری که تو رو کم داشت
لعنت به تهرانِ بدون تو
دنیام داره تاریک تر میشه
این لحظه ها سختن به جون تو
لعنت به شهری که تو رو کم داشت
لعنت به تهرانِ بدون تو
شاید تو هم شبیه این روزا
تنهایی و حال منو داری
شاید یه جای دیگه ی دنیا
به یاد من با بغض بیداری
می شد بمونیم پیش هم اما
قلبت مثل دنیام سنگی بود
تا وقتی که بودی کنار من
این شهر هم جای قشنگی بود
دنیام داره تاریک تر میشه
این لحظه ها تلخن به جون تو
لعنت به شهری که تو رو کم داشت
لعنت به تهرانِ بدون تو
دنیام داره تاریک تر میشه
این لحظه ها سختن به جون تو
لعنت به شهری که تو رو کم داشت
لعنت به تهرانِ بدون تو
