گل نازداروم مه شوگارم
بیو بیو که دلم سیت تنگه
ندونم تاکی دلت چی سنگه
بهار اوید وا گل گندم
موتهنا وا درد تو مندم
ولم کردی وا دل پر دردم
دلوم خینه دی ز حرفا مردم
گودی بی که وا بهار ایام
سی چه په نیاهی
حالا دیه باور ایکنم که تو بی وفایی
زویرت رهدوم مکن وام چی نو گل نازدارم
بیو که بی تو دیه مه رهده زه ای شو گارم
